ÖLÜ ARABA 1

soluduğu tozlardan öksürmüştü küçük çocuk.öğleden sonraları bu kime ait olduğunu bilmediği arabaya geliyordu.camları hergün biraz daha kırılan, tekerleri hergün biraz daha toprağa gömülen , zamansız arabanın arka koltuğunda uyuyakalıyordu..gözlerini açtı ve ön koltukta yaşlı bir adamın kendisine baktığını farketti. ne kadar bu yabancının kim olduğunu merak etse de tekrar olduğu yere başını koydu.adamın üstünde ki kot şort arabada ki herşeyden daha tozlu geldi gözüne.bir süre aynadan adamın kirli saçlarını alnına yapıştırmaya çalışmasını izledi.yabancıdan çekinmiyordu,belki arabanın hareket etmesinden korkabilirdi ancak ikisinin de bunu yapmak istemediğini hissediyordu.parmaklarını öylesine hareket ettirirken ön koltukta oturan adamı düşündü kendi aklınca ;yolunu kaybetmiş meczuplara benzemiyordu ,belki elinde bir tezgahta dikkat çekmeden birşeyler satmaya çalışan bir adam.. acaba yalnızca kendisinin farkında olduğunu sandığı bu arabayla bir ilgisi varmıydı ?bunu ona sormak için doğrulması gerekmiyordu ,
bu arabayı terk eden sen misin? burada ne arıyorsun?
bu arabanın gerçek sahibi şimdi tıpkı burada ki sıcak gibi boğucu bir ülkede olmalı,onu tanıyorum..
bu arabayla her gece tüm yaşadıklarını eksiksiz anlattığı dostlarıyla şehrin tepesine çıkardı,bir ailesi yoktu eski bir zamanda yaşıyor gibiydi.arabası,kıyafetleri,eşyaları ve arkadaşları olmayan bir zamana aitti sanki.
arabasını çok mu seviyordu ?
bir gece ; arkadaşlarının yanından erken ayrılmıştı,varlığını ve gerçek bildiklerini neden bugüne kadar elinin tersiyle itmemişti? neden başkalarının gözlerinin içinde kendi yürek çarpıntılarını aramalıydı sanki? yalnızca arkasından seslenen öte bir sesmişcesine onu dinlemeye koyulduğu sırada da senin yaşlarında bir çocuğa çarpmıştı.çocuğu arabaya alıp sadece ceketini kanayan yarasına örtmüştü,çocukla birlikte arabasını bırakmıştı.bugün ilk kez bu arabayı gördüm ve olanları düşünmek istedim biraz..

YAZAN : Emre YAZAN