KIZIL ADA KARA ADAM

üstüne yürüyeceğim


gözlerim ve üzüm kara

karalar deniz

denizler ne sakin

fırtınada ne olgun üzüm

elimde kalbin atarken

tetiğim tütün kokuyor

gece terlemez konuşmuş muyduk

gündüz öldüreceğim seni

güneşte kuruyana kadar

başında bekleyeceğim

tavanda ki küçük cin adamlar

zafer işareti yaparken gözleri kızıldıyor

eşyaların umursamaz,her şey sarı

yol şeritleri kadar hızlı gideceksin ölüme

taksiciye pardösümü verdim örtecek üstüne

sebebi yok

alnın,göğsün pamuk

güvercin sabah ezanı

ben dün geceden geldim yanına

arka koltukta bu ne şefkat

taksim ilk yardım mı dedin ne uzak

hastaneye gitmeyeceğiz

sahnede ağlayan orta yaşlı kızıl kadın

ne çok benziyor şimdi sana

yaşanmış herşey nasıl çaresiz kalıyor

ışığa kitlenmiş göz bebeği yaşla dolacak

bir ağlasak ay dönecek dünya duracak

tasmasından çekeceğim sabahın

uyku tavanda

izliyorum duyacağım

sen ada deniz arasında bir çizgiyken

ya ölmezsen?


YAZAN: Emre YAZAN