üstüne yürüyeceğim
gözlerim ve üzüm kara
karalar deniz
denizler ne sakin
fırtınada ne olgun üzüm
elimde kalbin atarken
tetiğim tütün kokuyor
gece terlemez konuşmuş muyduk
gündüz öldüreceğim seni
güneşte kuruyana kadar
başında bekleyeceğim
tavanda ki küçük cin adamlar
zafer işareti yaparken gözleri kızıldıyor
eşyaların umursamaz,her şey sarı
yol şeritleri kadar hızlı gideceksin ölüme
taksiciye pardösümü verdim örtecek üstüne
sebebi yok
alnın,göğsün pamuk
güvercin sabah ezanı
ben dün geceden geldim yanına
arka koltukta bu ne şefkat
taksim ilk yardım mı dedin ne uzak
hastaneye gitmeyeceğiz
sahnede ağlayan orta yaşlı kızıl kadın
ne çok benziyor şimdi sana
yaşanmış herşey nasıl çaresiz kalıyor
ışığa kitlenmiş göz bebeği yaşla dolacak
bir ağlasak ay dönecek dünya duracak
tasmasından çekeceğim sabahın
uyku tavanda
izliyorum duyacağım
sen ada deniz arasında bir çizgiyken
ya ölmezsen?
YAZAN: Emre YAZAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder