Sakinle oturduk ;
eşyaların arasından geçtik
homurdanmalara aldırmadan
pencereye vardığımızda
ağzımızdan çıkan harflerin dumanı
kahveyi erteletti;
içimde ki sabit sesler aynı güne uyansak da
yerlerini değiştirerek
konuşmamı geciktirdi
odalarda delirmenin usülü yoktur;
dedi
ben algıdaydım henüz ;büyüklük küçüklük
delirmem için anlamam gerekti
mumlara neden sönmeden yetişemediğimi
boşlukta dönen çarklar gördük dişsiz , dilsiz
mutfak penceresinin önünde
bulduğumuz bakterilerle
beş taş oynarken
gözüm aşağı atlayan tek gözüme takıldı..
ÇİZEN : Bedirhan PEHLİVANLI
YAZAN : Emre YAZAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder