tepenin üstünde elinde ki merceği aşağılarda ki çimenlere doğru gezdiriyordu..gezinen gözleriydi aslında.gördüklerinin ona sunduğunun arkasında olanı arıyordu bilinçsizce.karşı tepelerde kendi gölgesi kendisini izliyordu. aynı çimenleri oturmuş izliyorlarken güneşin varlığını yağmurla daha bir hissetti.bütün bir açıklık,yeşiller ve kahverengiler sırlarıyla gurur duyarcasına ona köklerinde olanı göstermek istemiyor gibi toprağa tutunmuşlardı.. oysa dokunmak istiyordu tepeler gibi kıvrımlarına canların .. yine içeride var olan dışarıdan görülmeyen ve inanılan tüm sistemlere mürid olmak..sakil iradesinin üstünde güçlü duran incecik bir dalın teniyle hem hal olabilmek için bildiklerini küfesine koyup buralara kadar tırmanmıştı.. tırnaklarının ellerinin yalnızca bir uzantısı olmadığını anlaması için..
uyandım rüzgara
kelebekler uyandı
oyuklardan doğdular
çiçeklerin oldular
seviştiler
ömür göklerden bulut emmeyi öğrenir
bir gün
bir günde ölürüm
içine düşer imgenin
kutu kutu pense
kanat kanat uçuşan sendin öyleyse
üzerimde doğmanın pelerini
yaşamak isterim
genç siyahtan geç beyaza
bir gün
bir günde doğarım
yükseklerde
YAZAN : Emre YAZAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder